Decyzje środowiskowe

            Dubiecko, dnia 18.06.2024 r.

OS.6220.3-25.2020.MP

DECYZJA

Na podstawie art. 71 ust. 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4 oraz art. 82 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2023 r., poz. 1094 ze zm.), w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r., poz. 572 ), po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Inwestora – Pana Roberta Daraża, prowadzącego działalność gospodarczą pn.: „Zakład Usługowo – Handlowy, Iskań 34, 37–750 Dubiecko, w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, zaliczonego do przedsięwzięć wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 40, rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2019 r. poz. 1839 ze zm.),  oraz po zasięgnięciu opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie, Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Przemyślu i Dyrektora Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Zarządu Zlewni w Przemyślu, a także po przeprowadzeniu oceny oddziaływania na środowisko

ustalam

 środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia pn. „Wydobywanie kruszywa naturalnego (żwirów i piasków) ze złoża ISKAŃ IV na części działki nr ewid. 153 w miejscowości Iskań, gmina Dubiecko, powiat przemyski, województwo podkarpackie”:

I. Zakres przedsięwzięcia

Przedmiotowe przedsięwzięcie polegało będzie na wydobywaniu kruszywa naturalnego (żwiru i pospółki) metodą odkrywkową ze złoża „Iskań IV”, zlokalizowanego na terenie części działki ewidencyjnej nr 153 w miejscowości Iskań, gmina Dubiecko, powiat przemyski. Całkowita powierzchnia ww. działki wynosi ok. 5,39 ha, przy czym jej część objęta planowanym przedsięwzięciem wynosi do 2 ha (ok. 19 999 m²). Roczne wydobycie kruszywa ze złoża będzie wynosiło do 20 tys. m³. Przewidywany okres eksploatacji złoża wyniesie do 10 lat. Rekultywacja terenu eksploatacji przewidywana jest w kierunku rolnym, poprzez zasypanie wyrobiska do rzędnej terenu sprzed rozpoczęcia eksploatacji kruszywa.

II. Warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich.

1. Bieżące naprawy, konserwacja i tankowanie sprzętu technicznego wykorzystywanego do eksploatacji złoża będzie prowadzona poza wyrobiskiem.
2. Na terenie eksploatacji przygotowany będzie zapas środków zabezpieczających przed przenikaniem szkodliwych substancji do gleby, ziemi lub do wód (np. sorbenty, maty sorpcyjne).
3. Eksploatacja złoża „Iskań IV” będzie rozpoczęta po zakończeniu eksploatacji złoża „Iskań II”.
4. Prace związane z udostępnianiem terenu, eksploatacją kruszywa, transportem urobku oraz rekultywacją terenu eksploatacji, prowadzone będą wyłącznie w porze dnia, w godzinach od 6.00 do 22.00.
5. Eksploatacja kruszywa zostanie rozpoczęta od strony koryta rzeki San i prowadzona będzie w kierunku południowym wraz z sukcesywnym zasypywaniem wyrobiska poeksploatacyjnego (w miarę postępu prac eksploatacyjnych). Przez cały czas eksploatacji złoża zachowany zostanie minimalny pas ochronny od strony koryta rzeki San o szerokości nie mniej niż 50 m. W obrębie tego pasa ochronnego nie będą prowadzone żadne prace związane z eksploatacją kruszywa (w tym również nie będą lokalizowane miejsca składowania nadkładu/ wydobytego kruszywa, itd.).
6. Realizacja planowanego przedsięwzięcia nie będzie wiązała się z potrzebą wycinki drzew i krzewów, w tym sąsiadujących ze złożem zadrzewień nadrzecznych.
7. Prace przygotowawcze związane z udostępnieniem złoża, tj. związane ze zdjęciem wierzchniej warstwy glebowej (humusu) wraz z roślinnością zielną, zostaną przeprowadzone poza głównym okresem lęgowym ptaków, tj. poza okresem od 01 marca do 31 sierpnia. W przypadku konieczności wykonywania prac ziemnych w ww. okresie lęgowym ptaków, prace te zostaną poprzedzone kontrolą członków nadzoru przyrodniczego pod kątem występowania chronionych gatunków zwierząt, przeprowadzoną w okresie 1 – 3 dni przed planowanym terminem zdjęcia humusu.
   W razie stwierdzenia występowania chronionych gatunków, prace te zostaną wstrzymane do momentu opuszczenia danego terenu przez te zwierzęta (np. do zakończenia lęgów, wyprowadzenia młodych) lub do momentu uzyskania stosownych zezwoleń na odstępstwa od zakazów obowiązujących w stosunku do chronionych gatunków.
8. Nadkład zalegający nad złożem kruszywa będzie zdejmowany selektywnie, górna warstwa gleby (humus), o miąższości ok. 0,3 – 0,4 m, będzie składowana w odrębnych pryzmach lub wałach.
9. Zdjęta wierzchnia urodzajna warstwa ziemi będzie składowana na terenie kopalni, w sposób uporządkowany i będzie zabezpieczona, celem dalszego jej wykorzystania podczas procesu rekultywacji terenów poeksploatacyjnych (urządzania terenów zielonych, zasypywania wyrobiska poeksploatacyjnego, itp.). Zdjęty humus przechowywany będzie w oznakowanych pryzmach lub wałach poza terenami podmokłymi i miejscami, gdzie w okresie wiosennym zbierają się wody roztopowe, poza terenami zadrzewionymi oraz pasem ochronnym od strony rzeki San. Zdjęty humus przechowywany będzie w pryzmach lub wałach przez możliwie krótki czas. Pryzmy lub wały ziemi nie powinny być wyższe
   niż 2 m ze względu na zachowanie ich stateczności, utlenianie się części organicznych, rozmywanie przez opady nawalne i możliwość zasiedlenia przez chronione gatunki (np. brzegówkę). Inwestor zapobiegał będzie degradacji humusu, związanej, np. z jego przesuszeniem, zachwaszczeniem, wietrzeniem, itp., tj. przy dłuższych okresach
   bez opadów składowany humus zraszany będzie wodą lub przykrywany plandekami, nie dopuszczało się będzie do nadmiernego zachwaszczenia pryzm/ wałów, np. poprzez wykoszenie roślinności, bądź przemieszanie humusu.
10. Wydobywanie kruszywa będzie prowadzone bez odwadniania wyrobiska eksploatacyjnego.
11. Eksploatacja prowadzona będzie bez użycia materiałów wybuchowych.
12. Podczas eksploatacji złoża Inwestor zapobiegał będzie tworzeniu się na terenie kopalni zastoisk z wodą, aby uniemożliwić ich zasiedlenie przez płazy. Powstające na terenie kopalni w czasie realizacji robót koleiny i inne zagłębienia, w których możliwe jest gromadzenie się wody, będą niezwłocznie likwidowane celem niedopuszczenia do składowania w nich skrzeku i zasiedlania ww. siedlisk przez płazy.
13. Na terenie złoża nie będzie prowadzona przeróbka, ani uszlachetnianie urobku.
14. Bezpośrednio po wydobyciu kruszywo będzie wywożone poza teren złoża, bezpośrednio do odbiorców indywidualnych.
15. Wywóz kruszywa, jak również dowóz mas ziemnych (na potrzeby zasypania wyrobiska poeksploatacyjnego), będzie odbywał się dotychczas użytkowanymi drogami gruntowymi i publicznymi. W okresach suchych gruntowa droga wywozowa będzie zwilżana.
16. Rekultywacja terenu eksploatacji złoża „Iskań IV” zostanie przeprowadzona docelowo w kierunku rolnym, poprzez zasypanie wyrobiska do rzędnej terenu sprzed rozpoczęcia eksploatacji kruszywa, zgromadzonymi nadkładem i humusem oraz masami ziemnymi niebędącymi odpadami.
17. Prace związane z udostępnieniem złoża (zdjęcie humusu, nadkładu) będą prowadzone pod nadzorem przyrodniczym. Nadzór powinien obejmować kontrolę wdrażania zaproponowanych działań minimalizujących oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia i ich skuteczności, aktualizację stanu i zasięgu występowania chronionych gatunków, celem wykazania możliwości realizacji prac, wstrzymania prac w uzasadnionych przypadkach, ewentualne wskazanie dodatkowych działań minimalizujących niezbędnych do wdrożenia (np. wygrodzenia płotkiem herpetologicznym drogi wywozowej w sytuacji stwierdzenia, iż przecina ona szlak migracji płazów):

a) zakres zadań członków nadzoru przyrodniczego obejmować będzie w szczególności:

• przeprowadzenie szkolenia dla pracowników nadzorujących eksploatację,
• nadzorowanie prac przygotowawczych związanych z udostępnieniem złoża (w szczególności zdjęcia nadkładu wraz z roślinnością zielną),
• nadzorowanie wykonywania ewentualnych tymczasowych grodzeń herpetologicznych, kontrolowanie ich stanu technicznego; zbieranie każdego dnia, dwa razy dziennie, rano i wieczorem, gromadzących się wzdłuż nich płazów, wybieranie także tych z dołków/ wiader (pułapek łownych), oraz przenoszenie ich w odpowiednie siedliska (prace związane ze zbieraniem i przenoszeniem płazów mogą być również prowadzone przez przeszkolonych pracowników kopalni),
• wydostawanie (odławianie) i przenoszenie zwierząt (w którymkolwiek stadium rozwoju) z obrębu kopalni, poza zasięg oddziaływania prac związanych z eksploatacją kruszywa, w odpowiadające danemu gatunkowi siedlisko (prace te mogą być również prowadzone przez przeszkolonych pracowników kopalni),
• kontrolowanie powstających w obrębie kopalni rozlewisk, kolein, kałuż, celem sprawdzenia przed ich zasypaniem, czy nie są one zasiedlone przez płazy, w którymkolwiek stadium rozwoju (prace te mogą być również prowadzone przez przeszkolonych pracowników);

b) czas prowadzenia nadzoru przyrodniczego i jego skład osobowy należy dostosowywać do lokalnych uwarunkowań przyrodniczych, terminu i rodzaju prowadzonych prac. Nadzór ten ma trwać od momentu rozpoczęcia prac, w których niezbędne jest zapewnienie nadzoru, do ich zakończenia.

18. W związku z położeniem przedmiotowego złoża na terenie narażonym na niebezpieczeństwo wystąpienia powodzi, w tym o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 10 lat i raz na 100 lat, Wykonawca będzie pozostawał w stałej łączności z Instytutem Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Centrum Operacyjnym Ochrony Przeciwpowodziowej Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z siedzibą w Rzeszowie celem bieżącego monitorowania sytuacji hydrologicznej i poziomu wód w rzece San.       .       

III. Wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w koncesji
na wydobywanie kopaliny.

Koncesja na wydobywanie kopaliny musi uwzględniać ustalenia wymienione w punkcie I i II niniejszej decyzji.

IV. Przed rozpoczęciem realizacji przedsięwzięcia nie ma obowiązku przeprowadzenia postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2020 r. do Wójta Gminy Dubiecko (obecnie Burmistrz Miasta i Gminy Dubiecko) wpłynął wniosek wraz z Kartą informacyjną o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach  na  realizację  przedsięwzięcia  pn.: Wydobywanie kruszywa naturalnego (żwirów i piasków) ze złoża ISKAŃ IV na części działki nr ewid. 153 w miejscowości Iskań, gmina Dubiecko, powiat przemyski, województwo podkarpackie”.

Zgodnie z art. 64 ust. 1 pkt 1, 2 w związku z art. 78 ust.1 pkt 2, oraz pkt 4 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2023, poz. 1094), organ prowadzący postępowanie wystąpił  pismem z dnia 15.05.2020 r. znak GiOŚ.6220.3-01.2020.MP do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie, pismem z dnia 15.05.2020 r. znak GiOŚ.6220.3-02.2020.MP do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Przemyślu oraz pismem z dnia 15.05.2020 r. znak GiOŚ.6220.3-03.2020.MP do Dyrektora Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Zarządu Zlewni w Przemyślu o opinię, co do potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i ewentualnego zakresu raportu.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Przemyślu opinią znak PSNZ.4610-18/2020 z dnia 26 maja 2020 r. stwierdził pod względem higieniczno – sanitarnym obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko oraz przedstawił zakres raportu.

Dyrektor Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Zarządu Zlewni w Przemyślu opinią znak. RZ.ZZŚ.3.435.74.2020.KP z dnia 18 czerwca 2020 r, nie stwierdził obowiązku przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko dla przedmiotowego przedsięwzięcia, ale określił warunki jego realizacji.

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie postanowieniem znak: WOOŚ.4220.13.12.2020.AD.5 z dnia 17 czerwca 2020 r., wyraził opinię, że dla przedmiotowej inwestycji istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i określił wymogi, jakim winien odpowiadać raport o oddziaływaniu na środowisko.

Uwzględniając powyższe Burmistrz Miasta i Gminy Dubiecko postanowieniem z dnia 25.06.2020 r. (znak sprawy GiOŚ.6220.3-05.2020.MP) stwierdził obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia, określając jednocześnie zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko a postanowieniem z dnia 7.07.2020 (znak sprawy GiOŚ.6220.3-06.2020.MP) zawiesił postępowanie do czasu przedłożenia przez wnioskodawcę raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

W dniu 31.03.2022 r. wnioskodawca przedłożył Burmistrzowi Miasta i Gminy Dubiecko raport o oddziaływaniu na środowisko planowanej inwestycji.

Burmistrz Miasta i Gminy Dubiecko po otrzymaniu raportu od inwestora, postanowieniem znak: OS.6220.3-07.2020.MP z dnia 1.04.2022 r. podjął zawieszone wcześniej przez siebie postępowanie i poinformował obwieszczeniem znak OS.6220.3-11.2020.MP z dnia 1.04.2022 r. o rozpoczęciu procedury udziału społeczeństwa w przedmiotowym postępowaniu. Jednocześnie Burmistrz Miasta i Gminy Dubiecko ponownie zwrócił się z pismem do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie (znak OS.6220.3-08.2020.MP z dnia 1.04.2022 r.), pismem do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarny w Przemyślu (znak OS.6220.3-09.2020.MP z dnia 1.04.2022 r.) oraz pismem do Dyrektora Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Zarządu Zlewni w Przemyślu (znak OS.6220.3-10.2020.MP z dnia 1.04.2022 r.) o uzgodnienie środowiskowych uwarunkowań dla przedmiotowego przedsięwzięcia.

Po otrzymaniu raportu Państwowy Powiatowy Inspektora Sanitarny w Przemyślu opinią znak PSNZ.9020.6.4.2022 z dnia 28.04.2022 r. pozytywnie zaopiniował warunki realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia, a w dalszym toku prowadzonego postępowania nie wnosił uwag oraz zastrzeżeń w odpowiednim terminie, co zgodnie z art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2023 r., poz. 1094 ze zm.) traktuje się jako brak zastrzeżeń.

Dyrektor Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Zarządu Zlewni w Przemyślu, po otrzymaniu raportu jak i jego uzupełnień, pismami znak: RZ.ZZŚ.3.4360.4.2022.UK z dnia 26.04.2022 r., RZ.ZZŚ.3.4360.4.2022.UK z dnia 24.07.2023 r., RZ.ZZŚ.3.4360.4.2022.UK z dnia 9.10.2023 r., RZ.ZZŚ.3.4360.4.2022.UK z dnia 8.01.2024 r., RZ.ZZŚ.3.4360.4.2022.UK z dnia 16.02.2024 r., oraz RZ.ZZŚ.3.4360.4.2022.UK z dnia 24.04.2024  poinformował o zajętym stanowisku wyrażonym we wcześniejszej opinii (opinia znak. RZ.ZZŚ.3.435.74.2020.KP z dnia 18 czerwca 2020 r.) oraz braku możliwości uzgodnień warunków realizacji przedmiotowego zadania przez organ właściwy w sprawach ocen wodnoprawnych na dalszym etapie postępowania.

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie po otrzymaniu raportu stwierdził, że materiały te nie przedstawiają w sposób dostateczny wszystkich zagadnień istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska, wynikających z ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Dlatego też pismami kolejno z dnia:    

29.04.2022 r., znak: WOOŚ.4221.13.3.2022.AD.4, z dnia 06.07.2023 r., znak: WOOŚ.4221.13.3.2022.PW.8, z dnia 19.10.2023 r., znak: WOOŚ.4221.13.3.2022.PW.12, z dnia 09.01.2024 r., znak: WOOŚ.4221.13.3.2022.PW.16 oraz z dnia 29.02.2024 r., znak: WOOŚ.4221.13.1.2022.PW.20, wezwał Inwestora do uzupełnienia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

Po analizie przedłożonej dokumentacji (raport oraz jego uzupełnienia) Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie wydał postanowienie znak WOOŚ.4221.13.3.2022.PW.24 z dnia 15.05.2024 r., w którym uzgodnił warunki realizacji przedmiotowej inwestycji.

Przedmiotowe zamierzenie wymienione jest § 3 ust. 1 pkt 40, rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2019 r., poz. 1839, ze zm.). Tym samym przedsięwzięcie będące przedmiotem uzgodnienia zalicza się do grupy mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, których realizacja zgodnie z art. 71 ust. 2 pkt 2 wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Przedmiotowe przedsięwzięcie polegało będzie na wydobywaniu kruszywa naturalnego, metodą odkrywkową ze złoża „Iskań IV”, zlokalizowanego na terenie części działki ewidencyjnej nr 153 w miejscowości Iskań, gmina Dubiecko, powiat przemyski. Całkowita powierzchnia ww. działki wynosi ok. 5,39 ha, przy czym jej część objęta planowanym przedsięwzięciem wynosi do 2 ha (ok. 19 999 m²).

Rzędne terenu w obrębie złoża kształtują się w granicach od ok. 219,4 m n.p.m. do ok. 220,2 m n.p.m. Udokumentowane złoże kruszywa „Iskań IV” położone jest w dolinie rzeki San, która wypełniona jest osadami erozyjnymi fliszu karpackiego. W budowie geologicznej udział biorą utwory kredowo-trzeciorzędowe wykształcone w postaci osadów akumulacji rzecznej pochodzenia fliszowego oraz utwory czwartorzędowe pochodzenia wodno-lodowcowego, o zróżnicowanym wykształceniu pionowym, jak i rozprzestrzenieniu poziomym. Złoże „Iskań IV” budują żwiry i pospółka. Miąższość złoża wynosi od ok. 5,3 m
do 7,5 m, średnio ok. 6,05 m. Spąg złoża zalega na rzędnych od ok. 210,6 m do ok. 211,5 m n.p.m. Poniżej spągu złoża występują łupki stalowo-szare. Nad serią złożową zalega nakład w postaci głównie glin piaszczystych, o miąższości od ok. 1,5 m do ok. 3,1 m, średnio ok. 2,53 m.

Zgodnie z dokumentacją geologiczną, udokumentowane zasoby geologiczne złoża „Iskań IV” wynoszą ok. 121 tys. m³ (ok. 228,7 tys. Mg).

Na terenie planowanego przedsięwzięcia występuje jeden poziom wodonośny, o swobodnym lustrze wody. Jest on związany z poziomem wody w rzece San. Zgodnie z informacjami podanymi w raporcie ooś, podczas przeprowadzonych na potrzeby opracowania dokumentacji geologicznej złoża pomiarów, lustro wody stabilizowało się na poziomie ok. 3,8 – 4,2 m p.p.t. (rzędna zwierciadła wód podziemnych: ok. 215,4 – 219,9 m n.p.m.).

Teren objęty planowanym przedsięwzięciem położony jest w obrębie prawobrzeżnego fragmentu płaskiej doliny Sanu. Granice złoża oddalone są od koryta rzeki San o co najmniej 50 m. Rzeka San na wysokości przedmiotowego złoża płynie w naturalnym korycie w stosunkowo szerokiej dolinie z rozległymi terasami zalewowymi. Wody powierzchniowe tego terenu tworzy rzeka San oraz położony w odległości  ok. 230 m od złoża potok Jawornik, rowy melioracyjne i wypełnione wodą, niewielkie wyrobisko poeksploatacyjne.

W sąsiedztwie planowanego przedsięwzięcia zlokalizowane są kopalnie: „Iskań” (zakończona eksploatacja), „Iskań II” (w trakcie eksploatacji). Teren planowanej eksploatacji zlokalizowany jest w odległości ok. 18 m od złoża „Iskań” i ok. 70 m od złoża „Iskań II” (północno-zachodnia granica). Ponadto, w odległości ok. 300 m, w kierunku południowo-wschodnim, planuje się w przyszłości uruchomić eksploatację kruszywa ze złoża „Iskań III”.

Na etapie opracowania materiałów do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 4 i pkt 5 przywołanej na wstępie ustawy przeanalizowano opis przewidywanych skutków dla środowiska w przypadku niepodejmowania przedsięwzięcia, wariant proponowany przez Wnioskodawcę, będący jednocześnie wariantem najkorzystniejszym wraz z uzasadnieniem jego wyboru oraz racjonalny wariant alternatywny.

Opis przewidywanych skutków dla środowiska w przypadku niepodejmowania przedsięwzięcia.

W przypadku niepodjęcia realizacji planowanego przedsięwzięcia teren pozostałby w nienaruszonym stanie. Zaniechanie eksploatacji w skali mikroekologii będzie korzystne dla środowiska, szczególnie mając na uwadze brak wystąpienia emisji zanieczyszczeń do powietrza, emisji hałasu i wyeliminowanie wpływu na lokalny krajobraz i powierzchnię ziemi. W przypadku braku realizacji przedsięwzięcia, biorąc pod uwagę obecne zagospodarowanie i użytkowanie terenu, należy spodziewać się, że teren ten pozostawiony będzie sukcesji wtórnej, z uwagi na małą opłacalność prowadzenia gospodarki rolnej. W takiej sytuacji, zarówno teren planowanej eksploatacji, jak i grunty do niego przyległe będą stopniowo zarastać, w pierwszej kolejności gatunkami inwazyjnymi, np. nawłocią późną lub rdestowcem japońskim (ostrokończystym). Ponadto, zaniechanie zamierzenia na przedmiotowym terenie powodowałby nieosiągnięcie zasadniczego celu realizacji przedsięwzięcia, tj. wydobycia kruszywa naturalnego ze złoża „Iskań IV”, tj. stratę udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego, a w konsekwencji konieczność dowozu kruszywa budowlanego na ten teren z innych rejonów województwa podkarpackiego. Brak dostatecznej ilości materiałów budowlanych i ich dowóz do przedsiębiorstw realizujących inwestycje lub produkujących materiały budowlane wymaga użycia środków transportu, które są źródłem zanieczyszczenia powietrza oraz źródłem hałasu.

Wariant alternatywny.

W przedmiotowym przypadku nie rozpatrywano alternatywnego wariantu lokalizacyjnego, gdyż lokalizację przedsięwzięcia determinuje obecność udokumentowanego złoża kruszywa. Rozważano natomiast wariant alternatywny polegający na eksploatacji kruszywa przy pomocy pogłębiarki ssąco-refulującej. W takim przypadku, wydobycie prowadzone byłoby całą miąższością złoża, z odstawą urobku rurociągiem tłocznym na poletko ociekowe. Wariant ten został jednak odrzucony, gdyż praca refulera opiera się na zasadzie wytworzenia podciśnienia i ssącego działania strumienia wody wywołanego pracą pompy, na poletko ociekowe transportowana jest mieszanina kruszywa z wodą, niejednokrotnie zawierająca nawet do 80 % wody. Dlatego też konieczna byłaby lokalizacja w granicach planowanego terenu górniczego pola ociekowego (konieczność dodatkowego zajęcia terenu). Biorąc pod uwagę głębokość, na jakiej stabilizuje się poziom wód gruntowych (ok. 4 m p.p.t.), pole ociekowe wymagałoby wyniesienia nad powierzchnię gruntu poprzez budowę obwałowań, o wysokości nawet ok. 2,0 m. W wyniku eksploatacji poletka ociekowego woda z pozyskanej kopaliny infiltrowałaby do wód gruntowych. Z pola ociekowego po co najmniej jednej dobie konieczne byłoby wybieranie żwiru za pomocą dodatkowej koparko-ładowarki i podawanie go na samochody. Ponadto, konieczne byłoby wykonanie przyłącza energetycznego, co wiązałoby się z dodatkowymi nakładami i oddziaływaniami (budowa słupów, rozwieszenie linii energetycznej). Dodatkowo, w przypadku zastosowania refulera niezbędne jest jednorazowe zdjęcie nadkładu z całego złoża.

Ponadto, w przedmiotowym przypadku, obecnie jako wariant alternatywny przedsięwzięcia należy uznać wstępny (pierwotny) wariant dotyczący sposoby rekultywacji terenu pokopalnianego. Pierwotnie (na etapie składania wniosku o wydanie decyzji
o środowiskowych uwarunkowaniach oraz przystąpienia do procedury oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko) Inwestor zakładał przeprowadzenie rekultywacji w kierunku utworzenia zbiornika wodnego, o powierzchni do ok. 1,99 ha i średniej głębokości wody ok. 4,6 m, który miał zostać zagospodarowany w kierunku rolnym, tj. ekstensywnego chów ryb karpiowatych, z funkcją rekreacyjną (wędkowanie).

Wariant proponowany przez Wnioskodawcę będący jednocześnie wariantem najkorzystniejszym dla środowiska wraz z uzasadnieniem jego wyboru

Dla przedmiotowego przedsięwzięcia, jako najkorzystniejszy wariant wybrano wariant proponowany przez Wnioskodawcę, polegający na wydobywaniu kopaliny ze złoża „Iskań IV”, zlokalizowanego w obrębie działki ewidencyjnej nr 153 w miejscowości Iskań, gmina Dubiecko, powiat przemyski, na terenie części tej działki o powierzchni do 2 ha (ok. 19 999 m²).

Wielkość rocznego wydobycia kruszywa ze złoża uzależniona będzie od zapotrzebowania rynku, nie przekroczy jednak 20 tys. m³/rok. Szacuje się, że eksploatacja prowadzona będzie przez okres do 10 lat.

Realizacja planowanego przedsięwzięcia będzie składała się z trzech faz:

• fazy pierwszej polegającej na udostępnianiu złoża,
• fazy drugiej polegającej na właściwej eksploatacji,
• fazy trzeciej polegającej na uporządkowaniu i rekultywacji terenu objętego eksploatacją.

Przed rozpoczęciem eksploatacji nastąpi udostępnienie złoża, poprzez ściągnięcie zalegającego nad złożem kruszywa naturalnego nadkładu, a następnie składowanie go na wyznaczonych zwałowiskach tymczasowych. Zdejmowanie humusu i nadkładu dokonywane będzie sukcesywnie w miarę postępu frontu eksploatacyjnego, przy użyciu spycharki lub koparki. Wierzchnia warstwa gleby (humus), o miąższości ok. 0,3 – 0,4 m, będzie zbierana selektywnie. Humus i nadkład będą składowane na osobnych hałdach. Zwałowiska nadkładu i humusu zlokalizowane będą w granicach działki inwestycyjnej i wykorzystywane do prowadzonych sukcesywnie prac rekultywacyjnych. Wysokość zwałowisk nadkładu i humusu nie przekroczy 2 m. W przypadku stwierdzenia nadmiernego rozmywania skarp pryzm, czy też osuwania się ich do wyrobiska, w celu zabezpieczenia zastosowane zostaną geowłókniny.

Eksploatacja kruszywa na przedmiotowym terenie nie wymaga przeprowadzenia wycinki drzew i krzewów.

Eksploatacja zasobów kopaliny odbywać się będzie sposobem odkrywkowym, systemem ścianowym lub zbierakowym, jednym poziomem do udokumentowanego spągu, tj. średnio do głębokości ok. 8,58 m p.p.t. lub dwoma poziomami, bez użycia materiałów wybuchowych i bez odwadniania wyrobiska. Wydobycie prowadzone będzie przy użyciu koparki jednonaczyniowej z osprzętem podsiębiernym, częściowo (w większości) spod wody. Wydobycie spod wody powoduje samoczynne uszlachetnienie kopaliny (wymycie pyłów), w związku z tym nie przewiduje się przeróbki kopaliny w obrębie planowanego przedsięwzięcia.

Wydobyty urobek będzie ładowany na samochody i wywożony poza granice kopalni, bezpośrednio do odbiorców. Dla potrzeb komunikacji wykorzystane zostaną istniejące drogi, tj. droga gminna wewnętrzna, o nawierzchni gruntowo-żwirowej, a następnie droga powiatowa (nr 1777 R), o nawierzchni asfaltowej.

Po zakończeniu eksploatacji, nastąpi likwidacja wyrobiska poeksploatacyjnego.
Na etapie postępowania dotyczącego oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w związku z położeniem planowanego przedsięwzięcia w granicach Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego oraz możliwym niekorzystnym wpływem przedsięwzięcia na tę formę ochrony przyrody i m.in. na lokalny krajobraz, po uwzględnieniu uwag zawartych
w wezwaniach do uzupełnienia raportu ooś (pisma Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie), Inwestor w uzupełnieniu raportu ooś przedłożonym przy piśmie z dnia 09 kwietnia 2024 r. zdecydował, aby całość terenu zrekultywować w kierunku rolnym, poprzez całkowite zasypanie wyrobiska do rzędnej terenu sprzed rozpoczęcia eksploatacji, mimo, że na etapie opiniowania na podstawie Karty informacyjnej przedsięwzięcia rekultywacja miała być prowadzona w kierunku rolnym (użytki zielone i zbiornik wodny służący do chowu ryb). Do zasypania wyrobiska wykorzystany będzie shałdowany nadkład i humus, a pozostały materiał niezbędny do zasypania wyrobiska stanowić będą masy ziemne niestanowiące odpadu, dostarczane z innych eksploatowanych złóż.

Na obszarze planowanego przedsięwzięcia nie przewiduje się lokalizacji zaplecza technicznego. Wykorzystane zostanie istniejące zaplecze socjalne i sprzętowe, zlokalizowane w odległości ok. 70 – 100 m na południowy-wschód od planowanego przedsięwzięcia, przy północnym narożniku kopalni „Iskań II”.

Wybrane rozwiązania gwarantują zminimalizowanie zagrożeń dla środowiska przy realizacji i eksploatacji przedsięwzięcia. W związku z powyższym do realizacji wybrano wariant proponowany przez Wnioskodawcę.

W przedłożonej dokumentacji, jako najbliższe tereny chronione pod względem akustycznym, określone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2014 r., poz. 112) wskazano tereny zabudowy zagrodowej, dla których wartości dopuszczalne poziomu hałasu wynoszą 55 dB(A) w porze dziennej oraz 45 dB(A) w porze nocnej.
Jak wskazano, najbliższe tereny chronione pod względem akustycznym względem terenu planowanej eksploatacji zlokalizowane są w odległości ok. 350 m, w kierunku południowo-zachodnim od złoża. Ponadto, pomiędzy najbliższymi terenami chronionymi pod względem akustycznym, a terenem przedsięwzięcia zlokalizowane są obiekty produkcyjne (w odległości ok. 140 m od złoża).

Głównymi źródłami hałasu podczas udostępniania i eksploatacji złoża oraz sukcesywnej rekultywacji terenu poeksploatacyjnego będą: praca maszyn wydobywczych (dwie koparki, spycharka, ładowarka) i środków transportowych wywożących kruszywo/ wwożących masy ziemne do rekultywacji wyrobiska (masy ziemne wwożone na teren przedsięwzięcia, wykorzystywane do rekultywacji, będą transportowana za pomocą tych samych pojazdów, które będą wywoziły kruszywo z terenu kopalni do klienta), na poziomie do 4 samochodów/ 8 najniekorzystniejszych godzin pory dnia oraz okresowo dowożących masy ziemne wykorzystywane podczas rekultywacji wyrobiska. Urobek nie będzie poddawany procesowi przeróbki na terenie przedsięwzięcia. W celu ograniczenia oddziaływania zamierzenia na klimat akustyczny, prace wynikające z udostępniania, eksploatacji i rekultywacji złoża odbywać się będą wyłącznie w porze dziennej, tj. w godzinach od 06.00 do 22.00, przy wykorzystaniu niewielkiej ilości maszyn i pojazdów, będących w dobrym stanie technicznym, eliminowana będzie praca silników maszyn na biegu jałowym, podczas eksploatacji nie będą używane materiały wybuchowe, a wywóz kruszywa/ wwóz mas ziemnych do rekultywacji będzie się odbywał istniejącymi, już wykorzystywanymi w tym celu drogami. Ponadto, podczas eksploatacji kruszywa najbliższe zabudowania mieszkalne ekranowane będą skarpą wyrobiska.

Należy podkreślić, że planowane zamierzenie będzie kontynuacją eksploatacji kruszywa w tym rejonie, dlatego hałas obecny jest tu od kilkunastu lat z uwagi na prowadzone wydobycie ze złoża „Iskań” (zakończone) i „Iskań II”. Działalność w obrębie projektowanego przedsięwzięcia będzie rozpoczęta po zakończeniu eksploatacji złoża „Iskań II”. Ponadto, w tej części miejscowości Iskań zlokalizowane są obiekty produkcyjne.

W raporcie ooś przedstawiono obliczenia akustyczne od źródeł hałasu związanych z planowanym przedsięwzięciem uwzględniające jednoczesną pracę wszystkich źródeł hałasu, w konfiguracji ich rozmieszczenia najbardziej zbliżonej względem zabudowy mieszkaniowej. Jak wynika z przedstawionej analizy akustycznej, emisja hałasu pochodząca od źródeł związanych z funkcjonowaniem przedsięwzięcia, określona poprzez przebieg izolinii 55 dB(A) (określającej teren z zabudową mieszkaniową zagrodową) nie wychodzą swoją wartością na ww. tereny chronione pod względem akustycznym.

Biorąc pod uwagę obliczoną wartość równoważnego poziomu dźwięku A W zadanym punkcie obserwacji, tj. przy najbliższej zabudowie mieszkalnej (istniejącej) na wysokości 4 m wynoszącą 40,7 dB(A), gdzie wartość dopuszczalna poziomu hałasu
w porze dziennej wynosi 55 dB(A) można stwierdzić, iż przedsięwzięcie nie wpłynie istotnie na zmianę klimatu akustycznego w jego rejonie i nie będzie powodować przekroczeń wartości dopuszczalnych hałasu dla pory dnia na ww. terenach prawnie chronionych pod względem akustycznym, spełniając tym samym wymagania ww. rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku.

W związku z udostępnianiem terenu złoża, eksploatacją kruszywa oraz procesem rekultywacji terenu odkrywki, przedsięwzięcie będzie generować do powietrza zanieczyszczenia związane z pracą maszyn wydobywczych (ładowarka, spychacz i koparka) i pojazdów transportujących urobek/ masy ziemne do rekultywacji wyrobiska oraz pyleniem hałd zgromadzonego nadkładu i humusu. Są to odziaływania, których nie można wyeliminować, lecz które mają charakter okresowy, odwracalny i ustaną wraz z zakończeniem eksploatacji. Do realizacji przedsięwzięcia planowane jest zastosowanie sprawnych technicznie maszyn i urządzeń, co ograniczy emisje spalin, dodatkowo dążyło się będzie do ograniczenia ich pracy na biegu jałowym, np. podczas załadunku kruszywa na środki transportu. Kruszywo wydobywane ze złoża będzie w większości w stanie wilgotności naturalnej, co skutecznie zabezpiecza przed powstawaniem zapylenia. Wzrost zapylenia może wystąpić jedynie w okresach długotrwałej, bezdeszczowej pogody, głównie w obrębie kopalni oraz w trakcie wywozu kopaliny. Podczas eksploatacji kruszywa, celem ograniczenia pylenia, wywóz kruszywa z zakładu będzie się odbywał dotychczas użytkowanymi drogami, podczas transportu kruszywo na samochodach będzie przykrywane plandekami, a prędkość poruszających się po nich pojazdów ograniczona będzie do ok. 30 km/h.

Działania związane z eksploatacją złoża skutkować będą wytwarzaniem odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne. Przy gospodarowaniu odpadami przestrzegane będą ogólne zasady wynikające z ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2023 r., poz. 1587, ze zm.). Wszystkie wytwarzane odpady będą selektywnie magazynowane i będą przekazywane podmiotom prowadzącym działalność w zakresie zbierania lub przetwarzania odpadów.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2022 r. w sprawie Planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły (Dz. U. z 2023 r., poz. 300), którego zapisy weszły w życie z dniem 17 lutego 2023 r., planowane przedsięwzięcie położone jest na terenie jednolitej części wód podziemnych (dalej JCWPd), o kodzie PLGW2000154, będącej monitorowaną częścią wód, w dobrym stanie i niezagrożoną ryzykiem nieosiągnięcia celu środowiskowego, którym jest dobry stan ilościowy i chemiczny, bez derogacji. Ponadto ww. JCWPd została zaliczona do obszarów chronionych, przeznaczonych do poboru wody na potrzeby zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2022 r. w sprawie Planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły, teren przedsięwzięcia zlokalizowany jest w obrębie jednolitej częściach wód powierzchniowych (JCWP), tj.

• „San od Tyrawki do Olszanki” o kodzie RW20000822379, typ RsW_wap (średnia rzeka na podłożu węglanowym), będącej naturalną częścią wód, monitorowaną, w złym stanie i zagrożoną ryzykiem nieosiągnięcia celu środowiskowego, którym jest: dobry stan ekologiczny; zapewnienie drożności cieku dla migracji ichtiofauny na odcinku cieku istotnego San w obrębie JCWP (dla łososia); zapewnienie drożności cieku według wymagań gatunków chronionych; zapewnienie drożności cieku dla migracji gatunków o znaczeniu gospodarczym na odcinku cieku głównego San w obrębie JCWP (dla troci wędrownej) i stan chemiczny poniżej stanu dobrego (dla wskaźników benzo(a)piren(w) i związki tributylocyny), dla pozostałych wskaźników - stan dobry. Z uwagi na nieosiągnięcie (lub zagrożenie) celów środowiskowych w zakresie wskaźnika MMI z powodu warunków naturalnych – procesy ekologiczne procesy hydromorfologiczne – termin realizacji celów środowiskowych wyznaczono na rok 2027.

Dla omawianej JCWP zostało ustanowione odstępstwo od osiągnięcia celów środowiskowych: mniej rygorystyczny cel środowiskowy w trybie art. 4 ust. 5 Dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz. U. UE. L. z 2000 r. Nr 327, str. 1 ze zm.) w zakresie wskaźników benzo(a)piren (występowanie w wodzie) i związki tributylocyny (występowanie w wodzie).

Zlewnia omawianej JCWP została zaliczona do obszarów chronionych przeznaczonych do ochrony przedmiotów ochrony zależnych od wód, tj.: Park Krajobrazowy Gór Słonnych PL.ZIPOP.1393.PK.15, Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego PL.ZIPOP.1393.PK.20, Przemysko – Dynowski Obszar Chronionego Krajobrazu PL.ZIPOP.1393.OCHK.180, obszar Natura 2000 Pogórze Przemyskie PL.ZIPOP.1393.N2K.PLB180001.B, obszar Natura 2000 Góry Słonne PL.ZIPOP.1393.N2K.PLB180003.B, Rzeka San PL.ZIPOP.1393.N2K.PLH180007.H, obszar Natura 2000 Ostoja Góry Słonne PL.ZIPOP.1393.N2K.PLH180013.H, obszar Natura 2000 Ostoja Przemyska PL.ZIPOP.1393.N2K.PLH180012.H.

Mając na uwadze rodzaj i skalę przedmiotowego przedsięwzięcia, jego lokalizację, zasięg oddziaływania oraz wymienione działania minimalizujące uznano, że zamierzenie nie spowoduje znacząco negatywnych oddziaływań na środowisko gruntowo-wodne. Jednocześnie, przedsięwzięcie nie będzie wpływać negatywnie na możliwość osiągnięcia celów środowiskowych, wyznaczonych dla jednolitych części wód oraz dla obszarów chronionych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. c Dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.

Planowana inwestycja zrealizowana będzie poza granicami głównych zbiorników wód podziemnych oraz ujęciami wód i wyznaczonymi dla nich strefami ochronnymi. Przedmiotowe złoże w całości położone jest na terenie narażonym na niebezpieczeństwo wystąpienia powodzi o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 10 lat (Q10%), raz na 100 lat (Q1%) oraz raz na 500 lat (Q0,2%). W związku z powyższym Wykonawca będzie pozostawał w stałej łączności z Instytutem Meteorologii i Gospodarki Wodnej oraz Centrum Operacyjnym Ochrony Przeciwpowodziowej Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z siedzibą w Rzeszowie celem bieżącego monitorowania sytuacji hydrologicznej i poziomu wód w rzece San. W przypadku wystąpienia powodzi i zagrożenia przejścia fali powodziowej przez teren wyrobiska, wszelkie maszyny oraz personel zostanie ewakuowany poza teren szczególnego zagrożenia powodzią. Ponadto, Inwestor będzie pozostawał w kontakcie z Biurem Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności Starosty Przemyskiego oraz Wojewódzkim Centrum Zarządzania Kryzysowego, z których to instytucji będzie pozyskiwał na bieżąco informacje o aktualnym stopniu zagrożenia powodziowego oraz o czasie przejścia ewentualnej fali kulminacyjnej.

Podczas rekultywacji wyrobisko pokopalniane będzie zasypywane zgromadzonym nadkładem i humusem (ok. 30 %) oraz masami ziemnymi niestanowiącymi odpad, pozyskanymi z innych zakładów górniczych. Na terenie przedsięwzięcia nie będą prowadzone procesy przetwarzania odpadów.

Potrzeby sanitarne pracowników kopalni (2 – 3 osoby) zabezpieczone będą w istniejącym zapleczu socjalnym, zlokalizowanym w odległości ok. 70 – 100 m od planowanego przedsięwzięcia, przy północnym narożniku kopalni „Iskań II”.

W celu zabezpieczenia środowiska gruntowo-wodnego przed zanieczyszczeniem, podczas prac wydobywczych wykorzystywany będzie sprawny i właściwie eksploatowany sprzęt. Obsługa sprzętu mechanicznego wykorzystywanego przy wydobyciu surowca, odbywała się będzie poza terenem odkrywki, na istniejącym placu postojowym maszyn, przy obecnym zapleczy socjalnym kopalni „Iskań II”. Ponadto, wskazano warunek, aby na terenie eksploatacji zabezpieczony był zapas środków do neutralizacji ewentualnych wycieków substancji ropopochodnych (np. sorbenty, maty sorpcyjne).

Podczas prowadzenia prac, zapewniony zostanie nadzór, w celu kontroli sposobu eksploatacji (w tym kontroli: stosowania sprawnych maszyn i sprzętu oraz ich prawidłowej eksploatacji i konserwacji).

W celu minimalizacji ewentualnych negatywnych oddziaływań na środowisko wodne, eksploatacja kruszywa będzie prowadzona bez odwadniania wyrobiska eksploatacyjnego, dzięki czemu, nie przewiduje się znaczącego obniżenia poziomu wód gruntowych w rejonie eksploatacji.

Teren planowanego przedsięwzięcia, zgodnie z wypisem z ewidencji gruntów stanowią grunty rolne (PsIII, PsIV, PsV), obecnie użytkowane rolniczo pod uprawy zbóż (w ostatnich dwóch latach prowadzona była tu uprawa kukurydzy). W najbliższym sąsiedztwie planowanego przedsięwzięcia występują tereny wykorzystywane rolniczo, nieużytki, rowy oraz zbiornik wodny powstały po eksploatacji górniczej. Zwarte kompleksy leśne występują w odległości  ok. 400 m kierunku południowo-zachodnim i południowym oraz ok. 500 m w kierunku północnym.

       Na potrzeby rozpoznania walorów przyrodniczych przedmiotowego terenu (w zasięgu możliwego oddziaływania przedsięwzięcia) przeprowadzono w sezonach 2021 – 2023 inwentaryzację przyrodniczą (badania florystyczne przeprowadzono w sezonie 2021, herpetologiczne w sezonach 2021 i 2022, ornitologiczne w sezonach 2021 i 2023, teriologiczne w sezonie 2021). W raporcie ooś i w jego kolejnych uzupełnieniach przedstawiono opis metodyki rozpoznania terenowego wraz ze stosownym uzasadnieniem.

       W trakcie inwentaryzacji florystycznej, na przedmiotowym terenie stwierdzono wyłącznie gatunki pospolicie występujące, charakterystyczne dla terenów użytkowanych rolniczo i nieużytków, nie stwierdzono gatunków chronionych, jak również rzadkich. Teren ten charakteryzuje się ogólnie niskimi walorami florystycznymi (łącznie stwierdzono tu 52 gatunki roślin naczyniowych, w tym 4 inwazyjne (nawłoć późna, niecierpek gruczołowaty, przetacznik nitkowaty i kolczurka klapowana)). Nie stwierdzono tu chronionych siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, tzw. Dyrektywy Siedliskowej – dominują tu antropogeniczne zbiorowiska pól uprawnych (roślinność segetalna). Na tym terenie brak jest dobrze wykształconych, jednolitych płatów zbiorowisk roślinnych, występują natomiast ich postacie zaburzone i kadłubowe. W 2021 r. na powierzchni planowanej kopalni uprawiana była pszenica (jedynie na obrzeżu pojawiała się roślinność zielna), w dwóch kolejnych latach uprawiana była kukurydza. Na północnych obrzeżach terenu – wzdłuż koryta rzeki San występują niewielkie pasowe zadrzewienia nadrzeczne ze związku Salicion albae.

       W trakcie obserwacji faunistycznych stwierdzono w większości gatunki pospolite i charakterystyczne dla krajobrazu rolniczego. Inwentaryzowany teren nie stanowi dogodnego siedliska dla płazów (brak stwierdzeń płazów), stwierdzono występowanie jedynie 3 gatunków płazów (ropucha paskówka, ropucha szara, żaba trawna) w znacznym oddaleniu od miejsca planowanej eksploatacji. Nie zidentyfikowano tu również potencjalnych szlaków migracyjnych płazów, mogących być w kolizji z planowaną kopalnią (w tym z drogą wywozową). W trakcie prowadzonych obserwacji ornitologicznych na przedmiotowym terenie potwierdzono występowanie tylko 5 gatunków lęgowych i prawdopodobnie lęgowych: gąsiorek (1 para od strony wyrobiska zalanego wodą – tylko w 2021 r.), cierniówka (1 – 2 pary od strony drogi gruntowej biegnącej wzdłuż Sanu i od wsi Iskań), skowronek (1 para – tylko w 2021 r.), kląskawka (1 para od strony budynków żwirowni) i bażant (para ptaków żerująca na skraju badanej powierzchni; lęg znajdował się poza powierzchnią projektowanej żwirowni). Nie stwierdzono w badanym okresie gatunków ptaków wodnych (nawet osobników żerujących), jak również nie obserwowano ptaków szponiastych. Jedynie myszołów żerował od strony wsi Iskań i dwukrotnie obserwowano osobniki przesiadujące na drzewach rosnących wzdłuż Sanu. Żerujące orliki krzykliwe obserwowano w odległości kilkuset metrów od terenu inwentaryzacji, orliki gniazdowały zapewne w okolicznych terenach leśnych od strony Babic. Także dwukrotnie obserwowano lecące wzdłuż koryta Sanu błotniaki stawowe. Z gatunków o dużej masie ciała jedynie bocian biały wykorzystywał żerowiskowo okoliczne tereny (w okolicy były czynne co najmniej 3 gniazda tego gatunku). W okresie zimowym wzdłuż Sanu zimowało do trzech osobników bielika, polujących w korycie rzeki lub żerujących na padlinie (ptaki te nie pojawiały się na terenie projektowanej żwirowni). Odpoczywały zwykle na wysokich drzewach rosnących wzdłuż Sanu. W 2021 r. w odległości ok. 500 m w stronę Babic słyszano regularnie odzywającego się samca derkacza (brak stwierdzeń tego gatunku w 2023 r.). W przypadku ssaków stwierdzono kilka bardzo pospolitych gatunków charakterystycznych dla występujących tu siedlisk – lis, sarna i dzik. Nie stwierdzono nad rzeką San i potokiem Jawornik śladów bytowania bobrów. Autorzy raportu ooś na podstawie wyników dokonanego rozpoznania przyrodniczego oraz analizy uwarunkowań wynikających z zagospodarowania miejsca planowanej inwestycji, jak również jej otoczenia, wskazują, iż teren ten nie przedstawia większego znaczenia jako korytarz migracyjny.

       Przedmiotowe przedsięwzięcie planowane jest do zrealizowania w granicach Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego, funkcjonującego na mocy Uchwały Nr XXXIX/792/13 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 28 października 2013 r. w sprawie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego (Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z 2013 r., poz. 3605, ze zm.), dalej „PK Pogórza Przemyskiego”.

Teren planowanej eksploatacji kruszywa położony jest również w granicach obszaru specjalnej ochrony ptaków Pogórze Przemyskie PLB180001, w odległości ok. 20 m od specjalnego obszaru ochrony siedlisk Rzeka San PLH180007 oraz w odległości ok. 170 m od specjalnego obszaru ochrony siedlisk Ostoja Przemyska PLH180012. Inne obszary wchodzące w skład sieci obszarów Natura 2000 znajdują się w większych odległościach.

Planowane przedsięwzięcie znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie korytarza ekologicznego, tj. Korytarza Południowego, w części GKPd-1B – Pogórze Przemyskie, wyznaczonego w „Projekcie korytarzy ekologicznych łączących Europejską Sieć Natura 2000 w Polsce” (Jędrzejewski W., Nowak S., Stachura K., Skierczyński M., Mysłajek R. W., Niedziałkowski K., Jędrzejewska B., Wójcik J. M., Zalewska H., Pilot M. 2005, a zaktualizowanego w latach 2010 – 2012 przez Instytut Biologii Ssaków PAN w Białowieży), celem zapewnienia łączności ekologicznej, zarówno w skali całego kraju, jak i w skali europejskiej.

W obszarze specjalnej ochrony ptaków Pogórze Przemyskie PLB180001 występuje co najmniej 29 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, tzw. Dyrektywy Ptasiej, z czego przedmiotami ochrony są: jarząbek, derkacz, żuraw, bocian biały, bocian czarny, bączek, trzmielojad, orzeł przedni, orlik krzykliwy, sóweczka, włochatka, puchacz, puszczyk uralski, zimorodek, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł trójpalczasty, dzięcioł zielonosiwy, gąsiorek, jarzębatka, muchołówka białoszyja i muchołówka mała.

Przedmiotami ochrony specjalnego obszaru ochrony siedlisk Rzeka San PLH180007 jest jeden gatunek bezkręgowca (skójka gruboskorupowa) i 6 gatunków ryb i minogów (boleń, brzanka, głowacz białopłetwy, kiełb białopłetwy, kiełb Kesslera, minóg strumieniowy).

W specjalnym obszarze ochrony siedlisk Ostoja Przemyska PLH180012 przedmiotami ochrony są: 10 typów siedlisk przyrodniczych (3220, 6210, 6510, 7220, 8220, 9110, 9130, 9170, 9180, 91E0), 2 gatunki roślin (bezlist okrywowy, widłoząb zielony), 10 gatunków bezkręgowców (ponurek Schneidera, biegacz urozmaicony, biegacz Zawadzkiego, zagłębek bruzdkowany, zgniotek cynobrowy, barczatka kataks, krasopani hera, czerwończyk nieparek, modraszek nausitous, modraszek telejus), 4 gatunki ryb i minogów (minóg strumieniowy, brzanka, głowacz białopłetwy, kiełb Kesslera), 3 gatunki płazów (kumak górski, traszka grzebieniasta, traszka karpacka) i 7 gatunków ssaków (mopek, nocek duży, bóbr, wydra, ryś, wilk, niedźwiedź).

W ramach oceny oddziaływania na środowisko była przeprowadzona odpowiednia ocena oddziaływania, wymagana art. 6.3 Dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej flory i fauny.

Przeprowadzona w raporcie ooś analiza możliwego wpływu realizacji planowanej eksploatacji kruszywa na poszczególne elementy środowiska przyrodniczego, w tym na gatunki chronione, powierzchniowe formy ochrony przyrody i korytarze ekologiczne, wskazuje na brak znacząco negatywnego oddziaływania. Stanowisko to wynika przede wszystkim z rodzaju, rozmiaru i usytuowania planowanej odkrywki w sąsiedztwie obecnie prowadzonej eksploatacji kruszywa, niskich walorów przyrodniczych terenu inwestycyjnego oraz zaproponowanych środków ograniczających możliwe negatywne oddziaływania z nią związane (w szczególności przyjętego całkowitego zasypania wyrobiska poeksploatacyjnego i przywrócenia dotychczasowego rolniczego wykorzystania działki inwestycyjnej). Możliwe negatywne oddziaływanie będzie dotyczyło w większości pospolitych i niezagrożonych gatunków roślin i zwierząt, bez większego wpływu na stan zachowania ich populacji. Planowana eksploatacja kruszywa naturalnego będzie położona w bliskim sąsiedztwie trzech innych złóż. Realizacja planowanej eksploatacji kruszywa nie będzie wiązała się z bezpośrednią i pośrednią ingerencją w specjalny obszar ochrony siedlisk Rzeka San PLH180007 – zachowany zostanie przez cały okres eksploatacji min. 50 m pas ochronny od koryta rzeki San, przy czym w ramach sukcesywnej rekultywacji wyrobiska (w miarę postępów prac wydobywczych) planuje się jego całkowite zasypanie i przywrócenie dotychczasowego zagospodarowania. Zachowane zostaną występujące wzdłuż koryta Sanu zadrzewnia nadrzeczne o charakterze łęgowym. Autorzy raportu ooś wskazują, iż szerokość zakładanego buforu ochronnego skutecznie zabezpieczy przed potencjalnym połączeniem wyrobiska i koryta rzeki San, a także w znacznym stopniu przed spływem zanieczyszczeń pochodzących z działalności wydobywczej kruszywa do wód rzeki San. Do rzeki San
nie będą odprowadzane wody pokopalniane (nie zakłada się potrzeby odwadniania wyrobiska). W czasie eksploatacji złoża nie będą występować znaczące zmiany w odpływie wód z wyrobiska kopalni do rzeki San z uwagi na niewielkie zmiany w okresie roku w położeniu zwierciadła wody w wyrobisku kopalni. Nie będzie pobierana woda z rzeki, ani nie będą składowane w pobliży rzeki żadne substancje, które mogłyby wpływać na chemizm gleby. Ponadto, ww. pas ochronny zapewni możliwość swobodnej migracji zwierząt wzdłuż koryta rzeki San. Drogi wywozowe nie będą kolidowały z zinwentaryzowanymi szlakami migracyjnymi płazów.

Realizacja planowanej eksploatacji kruszywa nie będzie również w sposób znaczący oddziaływać na przedmioty ochrony obszaru Natura 2000 Pogórze Przemyskie PLB180001 – miejsce planowanej kopalni, jak również jej najbliższe otoczenie nie stanowi dogodnego dla nich siedliska lęgowego, ponadto ewentualne uszczuplenie terenów żerowiskowych (na czas prowadzonej eksploatacji) nie zostało uznane za istotne (w tym również dla stwierdzonego w sąsiedztwie orlika krzykliwego). Przedmiotowe przedsięwzięcie nie będzie również stanowiło zagrożenia dla realizacji celów działań ochronnych dla poszczególnych przedmiotów ochrony ww. obszaru Natura 2000, określonych w Zarządzeniu Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 12 grudnia 2023 r. w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych dla obszaru specjalnej ochrony ptaków Pogórze Przemyskie PLB180001 (Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z 2023 r., poz. 5734).

Realizacja planowanego przedsięwzięcia nie będzie także w sposób znacząco negatywnie oddziaływać na specjalny obszar ochrony siedlisk Ostoja Przemyska PLH180012 – z uwagi przede wszystkim na lokalizację, charakter i skalę zamierzenia oraz na zakładane całkowite przywrócenie dotychczasowego zagospodarowania działki inwestycyjnej.

Odnosząc się do położenia terenu przedsięwzięcia w granicach PK Pogórza Przemyskiego należy mieć na uwadze, że park krajobrazowy, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2023 r., poz. 1336, ze zm.), obejmuje obszar chroniony ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe w celu zachowania, popularyzacji tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju.

PK Pogórza Przemyskiego odznacza się wysokim stopniem naturalności. Występujące w nim uwarunkowania geologiczne, zasoby wodne, przyrodnicze oraz stan krajobrazu kulturowego stwarzają cenny zespół naturalno-kulturowy. W związku z brakiem dysharmonijnych elementów, w tym o charakterze przemysłowym, walor krajobrazowy tego terenu zyskał wyjątkowy wymiar.

Podczas analizy przedłożonej dokumentacji dokonano oceny realizacji zamierzenia pod kątem zakazów obowiązujących w PK Pogórza Przemyskiego. Przy analizie treści zakazów wzięto także pod uwagę obowiązujące odstępstwa od tych zakazów.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt. 1 ww. uchwały na terenie PK Pogórza Przemyskiego zakazuje się, realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów ww. ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z wyłączeniem przedsięwzięć, o których mowa w art. 17 ust. 3 ww. ustawy o ochronie przyrody, tj. przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko nie jest obowiązkowe i przeprowadzona procedura oceny oddziaływania na środowisko wykazała brak niekorzystnego wpływu na przyrodę i krajobraz parku krajobrazowego.

W myśl § 3 ust. 4 ww. uchwały na terenie PK Pogórza Przemyskiego zakazuje się również pozyskiwania dla celów gospodarczych skał, w tym torfu oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów, jednak zgodnie z § 3 ust. 2, zakaz ten nie dotyczy m.in. prowadzenia działalności, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2023 r., poz. 633, ze zm.), tj. przypadków, gdy: obszar udokumentowanego złoża nieobjętego własnością górniczą nie przekracza 2 ha, wydobycie kopaliny ze złoża w roku kalendarzowym nie przekroczy 20 tys. m³, działalność będzie prowadzona metodą odkrywkową oraz bez użycia środków strzałowych, czyli tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie. Ponadto, zgodnie z § 3 ust. 2 a ww. uchwały, zakaz, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 nie dotyczy udzielenia lub zmiany koncesji, udzielonych dla terenów złóż, o których mowa w ust. 2, jeżeli przed ich zmianą została przeprowadzona procedura oceny oddziaływania na środowisko, która wykazała brak niekorzystnego wpływu na przyrodę i krajobraz Parku.

Autorzy raportu ooś wskazują, iż krajobraz tej części doliny Sanu nie ulegnie zasadniczym zmianom. Istnieją tu już wyrobiska pokopalniane, w tym jedno tworzące zbiornik wodny („Iskań”) i jedno obecnie jeszcze eksploatowane i w części zrekultywowane. Ponadto, zakłada się w przypadku przedmiotowego złoża, podobnie, jak w przypadku złoża „Iskań III”, całkowite zasypanie wyrobisk poeksploatacyjnych i przywrócenie obecnego ich zagospodarowania (krajobraz nie zmieni się w sposób trwały).

Autorzy raportu ooś wskazują, iż planowana eksploatacja kruszywa nie spowoduje niekorzystnego wpływu na przyrodę i krajobraz PK Pogórza Przemyskiego, nie będzie stała w sprzeczności z zakazami obowiązującymi w tym Parku, jak również ze szczególnymi celami ochrony Parku określonymi w § 2 ww. uchwały w sprawie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego. Powyższe stanowisko argumentowane jest m.in. niewielką skalą przedsięwzięcia, położeniem w sąsiedztwie 3 innych złóż (na jednym z nim prowadzona jest obecnie eksploatacja kruszywa), niskimi walorami przyrodniczymi przedmiotowego terenu (brak występowania szczególnie cennych i zagrożonych gatunków oraz siedlisk przyrodniczych) oraz przyjętego sposobu rekultywacji terenu, poprzez całkowitego zasypanie wyrobiska poeksploatacyjnego i przywrócenia dotychczasowego rolniczego zagospodarowania działki inwestycyjnej.

Autorzy raportu ooś wskazują także, iż zachowana zostanie funkcjonalność sąsiadującego z terenem planowanej eksploatacji głównego korytarza ekologicznego – Korytarza Południowego (GKPd-1B – Pogórze Przemyskie) – stanowisko to wynika, m.in.
z przyjętego na cały okres eksploatacji kruszywa min. 50 m pasa ochronnego pomiędzy korytem rzeki San, a miejscem planowanej eksploatacji kruszywa, brakiem ogrodzenia i oświetlenie terenu inwestycyjnego, jak również z przyjętego całkowitego zasypania wyrobiska poeksploatacyjnego (przywrócenie dotychczasowego rolniczego wykorzystania działki inwestycyjnej).

Wpływ przedmiotowego przedsięwzięcia na klimat ograniczy się do spalania paliw w pojazdach poruszających się po terenie przedsięwzięcia i maszyn wykorzystywanych do eksploatacji złoża. Jednak ze względu na zakres przedsięwzięcia, nie przewiduje się znaczącego oddziaływania na zmiany klimatu lokalnego i globalnego.

Eksploatacja złoża „Iskań IV” stanowi kontynuację eksploatacji kruszywa w jego rejonie. Działalność w obrębie projektowanego przedsięwzięcia będzie rozpoczęta po zakończeniu eksploatacji złoża „Iskań II”. Planowana działalność górnicza prowadzona będzie, przez tego samego Inwestora, przy użyciu tych samych maszyn i urządzeń. Ponadto, w odległości ok. 300 m, w kierunku południowo-wschodnim, planuje się w przyszłości uruchomić eksploatację kruszywa ze złoża „Iskań III”. Zgodnie z informacjami podanymi w raporcie ooś, Inwestorzy obu kopalń powiązani są biznesowo, dlatego też wydobycie będzie odbywać się tym samym sprzętem, który będzie pracował przemiennie na obu kopalniach. Dlatego nie będzie dochodziło do powstawania oddziaływań skumulowanych w zakresie ich wpływu na lokalny klimat akustyczny i jakość powietrza.

Przedsięwzięcie dzięki zastosowanym rozwiązaniom organizacyjnym, technicznym i technologicznym nie będzie powodować zagrożenia wystąpienia poważnych awarii. Możliwość przecieków do wyrobiska płynów eksploatacyjnych z wykorzystywanych maszyn ograniczana będzie, m.in. poprzez stosowanie sprzętu w dobrym stanie technicznym.

Z uwagi na odległość od najbliższej granicy państwa (ok. 28 km) oraz lokalny zasięg oddziaływań przedsięwzięcia wskutek wprowadzanych do środowiska substancji i energii, nie wystąpi oddziaływanie o charakterze transgranicznym w żadnym komponencie środowiska. Wobec powyższego nie określono uwarunkowań w tym zakresie.

Ze względu na konieczność zachowania wymogów ochrony środowiska uznano za niezbędne nałożenie dodatkowych warunków opisanych w punkcie II niniejszej decyzji. Warunki te są rozstrzygnięciami indywidualnymi. Niezależnie od nich dla przedsięwzięcia konieczne jest przestrzeganie ogólnie obowiązujących przepisów na etapie udostępniania, eksploatacji i rekultywacji złoża.

Z uwagi na powyższe okoliczności uznano, że przedsięwzięcie spełni wymogi stawiane przez przepisy z zakresu ochrony środowiska, co mając na uwadze na podstawie przepisów przywołanych w podstawie prawnej, postanowiono jak w osnowie.

Jednocześnie informuję, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie zezwala na przeprowadzenie czynności zakazanych w stosunku do gatunków chronionych, decyzje te wydawane są w odrębnych postępowaniach i mają inny charakter, dlatego też w przypadku, gdy realizacja przedsięwzięcia będzie wiązać się z łamaniem zakazów obowiązujących
w stosunku do gatunków roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową, konieczne będzie uzyskanie stosownych zezwoleń, o których mowa w art. 56 ww. ustawy o ochronie przyrody.

POUCZENIE

1. Integralną częścią niniejszej decyzji jest charakterystyka przedsięwzięcia, stanowiąca szczegółowy opis przedsięwzięcia.
2. Zgodnie z art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2023 r., poz. 1094 ze zm.), decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dołącza się do wniosku o wydanie decyzji, o którym mowa w art. 72 ust.1 oraz zgłoszenia o którym mowa w art. 72 ust.1a. Złożenie wniosku lub dokonanie zgłoszenia powinno nastąpić w terminie 6 lat od dnia, w którym decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach stała się ostateczna, z zastrzeżeniem art. 72 ust. 4 i 4b ww. ustawy.
3. Od niniejszej decyzji służy stronom odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu (adres: 37-700 Przemyśl, ul. Bolerowskiego 1) za pośrednictwem Burmistrza Miasta i Gminy Dubiecko (adres: 37-750 Dubiecko, ul. Przemyska 10) w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji.
4. W trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję, tj. Burmistrz Miasta i Gminy Dubiecko. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania, decyzja staje się ostateczna i prawomocna, co oznacza, iż decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i brak jest możliwości zaskarżenia decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Nie jest możliwe skuteczne cofnięcie oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania.

Otrzymują:

1. Inwestor
2. Pozostałe strony postępowania.
3. a/a

Do wiadomości:

1. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie,
2. Dyrektor Zarządu Zlewni w Przemyślu,
3. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Przemyślu.

Załącznik do decyzji OS.6220.3-25.2020.MP z dnia 18 czerwca 2024

 o środowiskowych uwarunkowaniach

Charakterystyka przedsięwzięcia

Przedmiotowe przedsięwzięcie polegało będzie na wydobywaniu kruszywa naturalnego, metodą odkrywkową ze złoża „Iskań IV”, zlokalizowanego na terenie części działki ewidencyjnej nr 153 w miejscowości Iskań, gmina Dubiecko, powiat przemyski. Całkowita powierzchnia ww. działki wynosi ok. 5,39 ha, przy czym jej część objęta planowanym przedsięwzięciem wynosi do 2 ha (ok. 19 999 m²).

Rzędne terenu w obrębie złoża kształtują się w granicach od ok. 219,4 m n.p.m. do ok. 220,2 m n.p.m. Udokumentowane złoże kruszywa „Iskań IV” położone jest w dolinie rzeki San, która wypełniona jest osadami erozyjnymi fliszu karpackiego. W budowie geologicznej udział biorą utwory kredowo-trzeciorzędowe wykształcone w postaci osadów akumulacji rzecznej pochodzenia fliszowego oraz utwory czwartorzędowe pochodzenia wodno-lodowcowego, o zróżnicowanym wykształceniu pionowym, jak i rozprzestrzenieniu poziomym. Złoże „Iskań IV” budują żwiry i pospółka. Miąższość złoża wynosi od ok. 5,3 m do 7,5 m, średnio ok. 6,05 m. Spąg złoża zalega na rzędnych od ok. 210,6 m do ok. 211,5 m n.p.m. Poniżej spągu złoża występują łupki stalowo-szare. Nad serią złożową zalega nakład w postaci głównie glin piaszczystych, o miąższości od ok. 1,5 m do ok. 3,1 m, średnio ok. 2,53 m.

Zgodnie z dokumentacją geologiczną, udokumentowane zasoby geologiczne złoża „Iskań IV” wynoszą ok. 121 tys. m³ (ok. 228,7 tys. Mg).

Na terenie planowanego przedsięwzięcia występuje jeden poziom wodonośny, o swobodnym lustrze wody. Jest on związany z poziomem wody w rzece San. Zgodnie z informacjami podanymi w raporcie ooś, podczas przeprowadzonych na potrzeby opracowania dokumentacji geologicznej złoża pomiarów, lustro wody stabilizowało się na poziomie ok. 3,8 – 4,2 m p.p.t. (rzędna zwierciadła wód podziemnych: ok. 215,4 – 219,9 m n.p.m.).

Teren objęty planowanym przedsięwzięciem położony jest w obrębie prawobrzeżnego fragmentu płaskiej doliny Sanu. Granice złoża oddalone są od koryta rzeki San o co najmniej 50 m. Rzeka San na wysokości przedmiotowego złoża płynie w naturalnym korycie w stosunkowo szerokiej dolinie z rozległymi terasami zalewowymi. Wody powierzchniowe tego terenu tworzy rzeka San oraz położony w odległości  ok. 230 m od złoża potok Jawornik, rowy melioracyjne i wypełnione wodą, niewielkie wyrobisko poeksploatacyjne.

W sąsiedztwie planowanego przedsięwzięcia zlokalizowane są kopalnie: „Iskań” (zakończona eksploatacja), „Iskań II” (w trakcie eksploatacji). Teren planowanej eksploatacji zlokalizowany jest w odległości ok. 18 m od złoża „Iskań” i ok. 70 m od złoża „Iskań II” (północno-zachodnia granica). Ponadto, w odległości ok. 300 m, w kierunku południowo-wschodnim, planuje się w przyszłości uruchomić eksploatację kruszywa ze złoża „Iskań III”.

Wielkość rocznego wydobycia kruszywa ze złoża uzależniona będzie od zapotrzebowania rynku, nie przekroczy jednak 20 tys. m³/rok. Szacuje się, że eksploatacja prowadzona będzie przez okres do 10 lat.

Realizacja planowanego przedsięwzięcia będzie składała się z trzech faz:

• fazy pierwszej polegającej na udostępnianiu złoża,
• fazy drugiej polegającej na właściwej eksploatacji,
• fazy trzeciej polegającej na uporządkowaniu i rekultywacji terenu objętego eksploatacją.

Przed rozpoczęciem eksploatacji nastąpi udostępnienie złoża, poprzez ściągnięcie zalegającego nad złożem kruszywa naturalnego nadkładu, a następnie składowanie go na wyznaczonych zwałowiskach tymczasowych. Zdejmowanie humusu i nadkładu dokonywane będzie sukcesywnie w miarę postępu frontu eksploatacyjnego, przy użyciu spycharki lub koparki. Wierzchnia warstwa gleby (humus), o miąższości ok. 0,3 – 0,4 m, będzie zbierana selektywnie. Humus i nadkład będą składowane na osobnych hałdach. Zwałowiska nadkładu i humusu zlokalizowane będą w granicach działki inwestycyjnej i wykorzystywane do prowadzonych sukcesywnie prac rekultywacyjnych. Wysokość zwałowisk nadkładu i humusu nie przekroczy 2 m. W przypadku stwierdzenia nadmiernego rozmywania skarp pryzm, czy też osuwania się ich do wyrobiska, w celu zabezpieczenia zastosowane zostaną geowłókniny.

Eksploatacja kruszywa na przedmiotowym terenie nie wymaga przeprowadzenia wycinki drzew i krzewów.

Eksploatacja zasobów kopaliny odbywać się będzie sposobem odkrywkowym, systemem ścianowym lub zbierakowym, jednym poziomem do udokumentowanego spągu, tj. średnio do głębokości ok. 8,58 m p.p.t. lub dwoma poziomami, bez użycia materiałów wybuchowych i bez odwadniania wyrobiska. Wydobycie prowadzone będzie przy użyciu koparki jednonaczyniowej z osprzętem podsiębiernym, częściowo (w większości) spod wody. Wydobycie spod wody powoduje samoczynne uszlachetnienie kopaliny (wymycie pyłów), w związku z tym nie przewiduje się przeróbki kopaliny w obrębie planowanego przedsięwzięcia.

Wydobyty urobek będzie ładowany na samochody i wywożony poza granice kopalni, bezpośrednio do odbiorców. Dla potrzeb komunikacji wykorzystane zostaną istniejące drogi, tj. droga gminna wewnętrzna, o nawierzchni gruntowo-żwirowej, a następnie droga powiatowa (nr 1777 R), o nawierzchni asfaltowej.

Po zakończeniu eksploatacji, całość terenu zostanie zrekultywowane w kierunku rolnym, poprzez całkowite zasypanie wyrobiska do rzędnej terenu sprzed rozpoczęcia eksploatacji.
Do zasypania wyrobiska wykorzystany będzie shałdowany nadkład i humus, a pozostały materiał niezbędny do zasypania wyrobiska stanowić będą masy ziemne niestanowiące odpadu, dostarczane z innych eksploatowanych złóż.